Ειλικρινά, νιώθω ευλογημένη. Πάντα ήθελα μεγάλη οικογένεια και την απέκτησα. Έχω έναν άντρα που με λατρεύει και τρία υπέροχα παιδιά που είναι όλη μου η ζωή! Ζω την απόλυτη ευτυχία. Όμως θα σας πω κάτι. Κάτι που λίγες μαμάδες παραδέχονται δημόσια. Θα το παραδεχτώ, θα το αποκαλύψω. Είμαι μια μαμά, όλο νεύρα! Εσύ;
Υπάρχουν στιγμές που νιώθω την εξάντληση να με καταβάλλει. Νιώθω την απόλυτη ευτυχία και την απόλυτη παράνοια ταυτόχρονα. Νιώθω να ακροβατώ ανάμεσα σε δύο εαυτούς. Στην καλύτερη μαμά του κόσμου και ταυτόχρονα στην χειρότερη. Δεν ξέρω αν με καταλαβαίνετε.. θα σας τα πω από την αρχή.
Είμαι “ψυχαναγκαστική”. Θα κάνω τα πάντα για τα παιδιά μου. Θα προσπαθήσω να τηρήσω ένα υποτυπώδες πρόγραμμα για το καλό τους, θα τα πάω βόλτα γιατί ξέρω ότι το έχουν ανάγκη, θα παίξω μαζί τους αρκετά γιατί θέλουν χρόνο με τη μαμά τους. Θα ασχοληθώ με το σπίτι, το μαγείρεμα και φυσικά με τον άντρα μου.
Όμως είναι φορές που πραγματικά, δεν θέλω να πάω πουθενά (κι ας πάω), που δεν έχω καμία όρεξη να παίξω, να κάνω χειροτεχνίες ή να διαβάσω βιβλία (κι ας το κάνω), που δεν θέλω να κάνω τίποτα στο σπίτι και απλά να κάτσω στον καναπέ (αυτό γίνεται πλέον σπάνια, τουλάχιστον όταν τα παιδιά δεν κοιμούνται).
Έχω απίστευτη υπομονή με ό,τι κι αν κάνουν τα παιδιά. Θα μιλήσω ήρεμα, μπορεί να επαναλάβω κάτι εκατό φορές μέχρι να το κάνουν. Όμως έχω ένα κακό. Όταν εξαντληθεί η υπομονή μου θα εκραγώ! Το ηφαίστειο θα σκάσει. Νιώθω το αίμα να ανεβαίνει στο κεφάλι και αισθάνομαι ότι θα εκραγεί.
Δεν κάνω τίποτα ακραίο, είμαι αντίθετη με αυτό. Όμως θα φωνάξω πολύ, θα μιλήσω αυστηρά, ίσως πω κάτι που θα τους στεναχωρήσει ή ίσως χτυπήσω την πόρτα πίσω μου φεύγοντας από το δωμάτιο. Τα μικρά τους ματάκια θα με κοιτάξουν φοβισμένα. Μετά από δύο λεπτά θα ηρεμήσω, θα νιώσω απίστευτες τύψεις, όμως το κακό έχει γίνει. Έχω τρομάξει τα παιδιά μου, έχω δείξει τον άλλο μου εαυτό και το χειρότερο; Έχω απογοητευτεί από την ίδια μου τη συμπεριφορά. Μου φταίνε όλα. Νιώθω ότι μόνο εγώ τα κάνω όλα στο σπίτι (ενώ σε καμία περίπτωση δεν είναι έτσι), ότι έχει πέσει όλο το βάρος πάνω μου, ότι χρειάζομαι ένα διάλειμμα γιατί δεν αντέχω άλλο. Όλο νεύρα!
Κάθομαι και σκέφτομαι γιατί έχω τόσα νεύρα, πώς να το αντιμετωπίσω, πώς θα καταφέρω να μην ξανασυμβεί. Αναζητώ τρόπους να αλλάξω προς το καλύτερο για χάρη των μικρών μου.
Το συμπέρασμα από όλα αυτά; Όλοι οι γονείς δοκιμαζόμαστε καθημερινά και προσπαθούμε να γίνουμε καλύτεροι για χάρη των παιδιών μας. Αυτό λοιπόν, μου δίνει τη δύναμη να πω πως δεν θα επιτρέψω να ξανασυμβεί, πως θα ηρεμήσω και αυτό πρέπει να κάνω. Παλεύω με τα νεύρα μου και προσπαθώ πραγματικά πολύ και σε γενικές γραμμές τα καταφέρνω. Αλλά όχι πάντα. Ας μου πει κάποιος, υπάρχει τρόπος;
Ακούω στην τηλεόραση διάσημες μαμάδες να παρουσιάζουν την τέλεια σχέση τους με τα παιδιά τους, ότι δεν τα μαλώνουν ή ότι δεν τους φωνάζουν. Είναι όμως η αλήθεια; Ή απλώς τα μεγαλώνουν άλλοι ή τα βλέπουν για δυο ώρες πριν κοιμηθούν; Εγώ πάντως, που ασχολούμαι τόοοσο με τα παιδιά μου, γιατί είμαι μια μαμά που δεν δουλεύει (προς το παρόν τουλάχιστον), που είμαι όλη μέρα μαζί τους (και πιστέψτε με, νιώθω τυχερή γιαυτό) και κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ για να νιώσουν την αγάπη μου, νιώθω πως μπορεί να είμαι η καλύτερη μαμά αλλά δυστυχώς μπορώ να γίνω και μια αγχωτική μαμά μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα!
Είναι στιγμές που σκέφτομαι να πάω για δουλειά, να αρχίσω γιόγκα ή ακόμα και ψυχοθεραπεία (κάπως έτσι ξεκίνησα το μπλογκ – είναι η ψυχοθεραπεία μου). Νομίζω πως το μόνο που χρειάζομαι είναι λίγες ώρες για μένα. Πόσες βαθιές εισπνοές να πάρω για να μην νευριάσω με κάτι που έχει συμβεί, πόσο να αντέξω και να μην χάσω την ψυχραιμία μου; Έχετε καμία συμβουλή; Αν υπάρχει τρόπος ας μου τον πει κάποιος γιατί θέλω να είμαι η καλύτερη μαμά και τα παιδιά μου να θυμούνται μόνο ευχάριστες στιγμές και τίποτε άλλο. Μόνο την αγάπη μου.
Κάντε LIKE στη σελίδα Marvelous Moms στο Facebook για να ενημερώνεστε για όλα τα τελευταία νέα και τους διαγωνισμούς!
11 Comments
Παολα
Έτσι νιώθω και γω από τη Ν κούραση…Είμαι τελείως μόνη ο άντρας μου λείπει 6 μήνες το χρόνο σε όλα μόνη μου (το ξερα)Δεν κοιμάμαι καθόλου εκεί που Είμαι καλά μπορεί ο παραμικρός ήχος ή κλάμα να με τρελάνει για δευτερόλεπτα….εξάντληση νιώθω πραγματικά …..Δεν θέλω να νευριάζω δεν μου φταίει το παιδί μου και στεναχωριέμαι πολυ😢
Μαρία
Δυστυχώς το έχω κάνει και εγώ…τα ματάκια της μικρής μας όταν το κάνω είναι κάτι που δεν ξεχνώ. Βάζω τα κλάματα την παίρνω αγκαλιά και της ζητάω συγνωμη. Της μιλάω και της εξηγώ όλη την ώρα. Είναι 27 μηνών και πριν 4 μέρες βρήκαμε τον κώδικα μας. Μου λέει ή της λέω όμορφα χαμηλόφωνα σταμάτα και ευτυχώς δουλεύει!
Εστερινα
Νομιζα πως μονο εγω ειμαι ετσι… Σε ευχαριστω πολυ για τι ειλικρινια σου. Καπιες φορες νιοθω σαν να ειμαι με δυπλυ προσοπικοτιτα ενα δευτερολεπτο ηρεμιητο αλο δευτερολεπτο φοναζωω πολυ :/
marvelousmoms
Τελικά δεν είσαι μόνη!! 🙂🙂
Thesilvermommy
Σαν να διάβασα κατι που είναι σαν τον εαυτό μου🙌🏻 Πιστεύω θελουμε λιγο χρόνο για εμάς..αυτό που εντοπίζω σε μένα είναι ότι νευριάζω πολύ από εγωισμό..γιατί νιωθω πως είναι όλα πάνω μου και δεν με καταλαβαίνει κανείς! Ότι όλα εγω τα κάνω…αλλα εγω πρέπει να τα κάνω ! Ποιος άλλος ; Μα δικά μου είναι τα παιδιά ..δικές μου και οι ευθύνες !
marvelousmoms
Συμφωνω κι εγώ. Χρόνο πρέπει να βρούμε κι ας μην υπάρχει! Πρέπει να τον δημιουργήσουμε. Αν κάνουμε κάτι για εμάς όλα γίνονται πιο εύκολα. Μεγάλη δοκιμασία να γίνεται κανείς γονιός τελικά 🙂🙂
Τονια
Πραγματικά πόσο σε καταλαβαίνω…Είμαι μια νέα μαμά με νεύρα και γω..Είμαι όλα οσα περιέγραψες..και γω δεν έχω συμβουλή να σου δώσω..το μόνο που λέω και γω στον εαυτό μου…ΥΠΟΜΟΝΗ..να είσαι καλά κορίτσι μου,και πραγματικά είπες όσα δεν μπορουσα εγώ να γράψω γτ δεν ήξερα πως να αρχίσω όλο αυτό που νιώθω..είναι σαν να τα έβγαλα και γω από μέσα μου με όλα αυτά που έγραψες…,να είσαι καλά..!!!!
marvelousmoms
Σε ευχαριστώ πολύ! Έτσι ακριβώς, υπομονή σε όλες μας. Είναι δύσκολο να είσαι γονιός, έτσι;
Tonia
Είναι το πιο δύσκολο,Αλλά ταυτόχρονα το πιο όμορφο πράγμα τελικά σ αυτήν την ζωή.. ❤
Ευδοξία
Έφη μου μεγάλη κουβέντα ανοίγεις, νομίζω η πλειοψηφία των μαμάδων ζουν ότι περιέγραψες, μία από αυτές Κ εγώ. Και εγώ μαμά στο σπίτι, με 2 παιδιά, ο σύζυγος λείπει 15 μέρες λόγω δουλειάς και όλο το βάρος πέφτει πάνω μου. Υπάρχουν στιγμές που νομίζω ότι δεν την παλεύω άλλο, φυσικά έχω φωνάξει, έχω μαλώσει έντονα, δεν χτυπάω τα παιδιά (αν και αυτό που μου έρχεται να χτυπήσω είναι το κεφάλι μου στο τοίχο) έχω δει τον τρόμο στα μάτια τους και φυσικά οι τύψεις με κατακλύζουν στη στιγμή.
Συμβουλή δεν έχω να δώσω, απλά πιστεύω ότι αν αφιερώνουμε χρόνο αποκλειστικά και μόνο στον εαυτό μας (εγώ ξεκίνησα πιλατες 2 φορές την εβδομάδα) αποφορτίζεται το μέσα μας, οπότε βγάζουμε και τον καλό εαυτό μας προς τα έξω.
Πάντως δεν είσαι η μοναδική που νιώθεις έτσι…είμαστε πολλές.
❤❤❤
marvelousmoms
Τουλάχιστον είναι ενθαρρυντικό να ξέρεις ότι υπάρχουν μαμάδες που σε καταλαβαίνουν γιατί έχουν περάσει το ίδιο ή κάτι παρόμοιο Ευδοξία! 🤪 Πάντως αυτό έχω καταλάβει κι εγώ.. ο χρόνος για τον εαυτό μας μας βοηθάει πολύ να γινόμαστε καλύτερες!